17

«اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ، وَعَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ، وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ، وَبَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ، وَقِنِي شَرَّ مَا قَضَيْتَ، إِنَّكَ تَقْضِي وَلَا يُقْضَى عَلَيْكَ، إِنَّهُ لَا يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ، وَلَا يَعِزُّ مَنْ عَادَيْتَ، تَبَارَكْتَ رَبَّنَا وَتَعَالَيْتَ»

Allahummə-hdini fimən hədəy­tə, və afini fimən afəytə, və təvəlləni fimən təvəl­ləytə, və barik li fimə ə'taytə, və qıni şərra mə qadaytə, innə­kə təqdi və lə yuqda aleyk, innəhu lə yə­zillu mən valeytə, və lə yə'izzu mən adeytə, təbarəktə Rabbənə və təaleyt.

“Allahım, hidayət verdiyin kimsələr ara­sında mənə də hidayət ver! Salamatlıq bəxş etdiyin kimsələr arasında mənə də salamatlıq bəxş et! Dost qəbul etdiyin kimsələr arasında məni də dost qəbul et! Mənə verdiklərini bərə­kətli et! Qərar ver­diyin şeylərin şərindən məni qoru! Hər şeyə Sən qərar verirsən, Sənin üçün isə qərar verilməz. Dost qəbul etdiyin kimsə zəlil olmaz. Düşmənçilik etdiyin kəs isə qüd­rətli olmaz. Ey Rəbbimiz! Sən xeyir­xahsan və ucasan!”

17/19