«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَافِيَةَ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ، اللَّهُمَّ أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِي دِينِي وَدُنْيَايَ وَأَهْلِي وَمَالِي، اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِي، وَآمِنْ رَوْعَاتِي، اللَّهُمَّ احْفَظْنِي مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ، وَمِنْ خَلْفِي، وَعَنْ يَمِينِي، وَعَنْ شِمَالِي، وَمِنْ فَوْقِي، وَأَعُوذُ بِعَظَمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِي»
Аллоҳумма инний ас’алукал ъаафията фид-дунйаа вал-аахироҳ, Аллоҳумма ас’алукал ъафва вал ъаафията фий дийний ва дунйаая ва аҳлий ва маалий, Аллоҳуммастур ъавроотий ва аамин ровъаатий, Аллоҳуммаҳфазний мин байни ядайя ва мин холфий ва ъан ямийний ва ъан шимаалий ва мин фавқий, ва аъуузу биъазоматика ан уғтаала мин таҳтий.
“Эй Аллоҳ! Мен Сендан дунё ва охиратда афву офият сўрайман. Эй Аллоҳ! Мен Сендан динимда, дунёйимда, аҳлимда ва молимда афву офият тилайман. Эй Аллоҳ! Менинг авратимни беркит! Қўрқувимдан омонлик бер-кетказ. Эй Аллоҳ! Мени олдимдан ҳам, ортимдан ҳам, ўнгимдан ҳам, сўлимдан ҳам, тепамдан ҳам Ўзинг сақла! Оёғим остидан ҳиёнатга учрашдан Сенинг улуғлигинг ила паноҳ сўрайман”.