«اللهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الثَّبَاتَ فِي الْأَمْرِ، وَالْعَزِيمَةَ عَلَى الرُّشْدِ، وَأَسْأَلُكَ مُوجِبَاتِ رَحْمَتِكَ، وَعَزَائِمَ مَغْفِرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ شُكْرَ نِعْمَتِكَ، وَحُسْنَ عِبَادَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ قَلْبًا سَلِيمًا، وَلِسَانًا صَادِقًا، وَأَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا تَعْلَمُ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا تَعْلَمُ، وَأَسْتَغْفِرُكَ لِمَا تَعْلَمُ، إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ»
{في الحديث أنها خير من كنز الذهب والفضة}
Аллоҳумма инний ас’алукас сабаата фил-амри вал-ъазиймата ъалар-рушди ва ас’алука муужибаати роҳматик, ва ъазааима мағфиротик, ва ас’алука шукро ниъматика ва ҳусна ъибаадатик, ва ас’алука қолбан салиймаа, ва лисаанан соодиқоо, ва ас’алука мин хойри маа таъламу ва аъуузу бика мин шарри маа таъламу ва астағфирука лимаа таълам, иннака анта ъаллаамул ғуйууб.
“Эй Аллоҳ! Сендан (дунё ва охиратимга тегишли барча) ишларда сабот, тўғри йўлда туришимда азму-қарор сўрайман! Сендан раҳматингни ва мағфиратингни вожиб қиладиган сабабларни сўрайман. Сендан неъматларинг учун шукр қилишни, гўзал ибодатлар бажо айлашни илтижо қиламан! Сендан соғлом қалб, тўғри сўзлагувчи тил сўрайман! Сендан мен учун хайрли деб билганингни сўрайман! Ёмонидан эса паноҳ беришингни тилайман! Сенга маълум бўлиб, менга номаълум бўлган хатоларимнинг барчаси учун истиғфор айтаман! Албатта Сен ғайбларни билгувчи зотсан!”
(Ҳадисда айтилишича, бу дуо тиллаю кумуш хазиналардан яхшироқдир)