«اللهُمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ وَرَبَّ الْأَرْضِ وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، رَبَّنَا وَرَبَّ كُلِّ شَيْءٍ، فَالِقَ الْحَبِّ وَالنَّوَى، وَمُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْفُرْقَانِ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْءٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهِ، اللهُمَّ أَنْتَ الْأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الْآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الْبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْءٌ، اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ، وَأَغْنِنَا مِنَ الْفَقْرِ»
Аллоҳумма роббас самааваати ва роббал арзи ва роббал ъаршил ъазийм. Роббанаа ва робба кулли шай’ин фаалиқол-ҳабби ван-наваа ва мунзилат-тавроота вал-инжийла вал-фурқоон. Аъузу бика мин шарри кулли шай’ин анта аахизум бинаасиятиҳ. Аллоҳумма антал аввалу фалайса қоблака шай’, ва антал аахиру фалайса баъдака шай’, ва антаз зооҳиру фалайса фавқока шай’, ва антал баатину фалайса дувнака шай’, иқзи аннад дайна ва ағнинаа минал фақр.
“Осмонлар Парвардигори, ернинг Парвардигори ва улуғ арш Рабби, бизнинг ҳамда барча нарсанинг Парвардигори, уруғу данакни ёрувчи-ундирувчи, Таврот, Инжил ҳамда Фурқон (Қуръон)ни нозил этувчи эй Аллоҳ! Сен пешонасидан тутган (яъни, Сенинг салтанатинг остидаги) нарсанинг ёмонлигидан паноҳ беришингни сўрайман. Эй Аллоҳ! Сен Аввалдирсан ва Сендан олдин ҳеч нарса йўқ! Сен Охирдирсан, Сендан сўнг ҳам ҳеч нарса йўқ. Сен Зоҳирдирсан, Сенинг тепангда ҳеч нарса йўқ! Сен Ботиндирсан (яқиндирсан), Сендан яқинда ҳам ҳеч нарса йўқ! Бизнинг устимиздан қарзни ўта ва бизни фақирликдан бой этгил”.