«اللهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَجْزِ، وَالْكَسَلِ، وَالْجُبْنِ، وَالْبُخْلِ، وَالْهَرَمِ، وَعَذَابِ الْقَبْرِ اللهُمَّ آتِ نَفْسِي تَقْوَاهَا، وَزَكِّهَا أَنْتَ خَيْرُ مَنْ زَكَّاهَا، أَنْتَ وَلِيُّهَا وَمَوْلَاهَا، اللهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عِلْمٍ لَا يَنْفَعُ، وَمِنْ قَلْبٍ لَا يَخْشَعُ، وَمِنْ نَفْسٍ لَا تَشْبَعُ، وَمِنْ دَعْوَةٍ لَا يُسْتَجَابُ لَهَا»
اې الله! زه پناه غواړم پر تا له بې وسۍ، سستۍ، بې زړه توب، له بخیلۍ، زوړتوب (تېرعمر)، او د قبر له عذاب څخه. اې الله! زما نفس ستا وېره ور په برخه کړه او هغه پاک کړه، ته د هغې تر ټولو ښه پاکوونکی یې، او ته د هغې دوست او څښتن یې. اې الله! زه پنا غواړم پر تا له داسې علم څخه چې ګټه ونه لري او له داسې زړه څخه چې په هغې کې (ستا) وېره نه وي، او له داسې نفس څخه چې مړښت نه لري، او له داسې دعا څخه چې نه قبلیږي.