«اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ، وَعَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ، وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ، وَبَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ، وَقِنِي شَرَّ مَا قَضَيْتَ، إِنَّكَ تَقْضِي وَلَا يُقْضَى عَلَيْكَ، إِنَّهُ لَا يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ، وَلَا يَعِزُّ مَنْ عَادَيْتَ، تَبَارَكْتَ رَبَّنَا وَتَعَالَيْتَ»
اې الله! د هغو کسانو په ډله کې چې تا ورته لارښوونه کړې ما ته هم لارښوونه وکړه، او د هغو کسانو په ډله کې چې تا ورته عافیت ورکړی ما ته هم عافیت راکړه، ما هم له شره وساته او د هغو کسانو په ډله کې چې تا ساتلي ما هم وساته، او څه چې دې راکړي په هغه کې راته برکت واچوه، او څه چې تا پرېکړه کړې، د هغه له شره مې وساته، ځکه همدا ته پرېکړه کوونکى یې، او ستا د پرېکړې څوک مخنيوونکی نشته، په رېښتیا چې ته له چا سره دوستي وکړې، هغه به خوار نشي، او له چا سره چې دښمني وکړې، هغه به عزتمند نشي، ته مبارک ذات یې، او د لویۍ څښتن یې، اى زمونږ پالونکيه!.