٥
(بِسْمِ اللَّهِ، تُرْبَةُ أَرْضِنَا، بِرِيقَةِ بَعْضِنَا، يُشْفَى سَقِيمُنَا، بِإِذْنِ رَبِّنَا)
{يضع من ريق نفسه على أصبعه ثم يضعه على التراب ثم يمسح به موضع الألم أوالجرح ويقول الدعاء}
پيل کوم د الله پر نوم، دا زمونږ د ځمکې خاوره ده چې زمونږ د ځينو له لاړو سره به د ناروغ لپاره زمونږ د پالونکي په خوښه شفا ګرځي. بخاري (5745، 5746) او مسلم (2194) روایت کړی، او په مسلم باندې
خپلې لاړې به پر خپله ګوته را واخلي او بیا به یې پر خاوره ووهي بیا دې د درد ځای او زخم پرې مسحه کړي او دا دعا دې ووايي.