«اللَّهُمَّ بِعِلْمِكَ الْغَيْبَ، وَقُدْرَتِكَ عَلَى الْخَلْقِ، أَحْيِنِي مَا عَلِمْتَ الْحَيَاةَ خَيْرًا لِي، وَتَوَفَّنِي إِذَا عَلِمْتَ الْوَفَاةَ خَيْرًا لِي، وَأَسْأَلُكَ خَشْيَتَكَ فِي الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، وَكَلِمَةَ الْإِخْلَاصِ فِي الرِّضَا وَالْغَضَبِ، وَأَسْأَلُكَ نَعِيمًا لَا يَنْفَدُ، وَقُرَّةَ عَيْنٍ لَا تَنْقَطِعُ، وَأَسْأَلُكَ الرِّضَاءَ بِالْقَضَاءِ، وَبَرْدَ الْعَيْشِ بَعْدَ الْمَوْتِ، وَلَذَّةَ النَّظَرِ إِلَى وَجْهِكَ، وَالشَّوْقَ إِلَى لِقَائِكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ ضَرَّاءَ مُضِرَّةٍ، وَفِتْنَةٍ مُضِلَّةٍ، اللَّهُمَّ زَيِّنَّا بِزِينَةِ الْإِيمَانِ، وَاجْعَلْنَا هُدَاةً مُهْتَدِينَ»
«په‌روه‌ردگارا به زانیاری و ئاگاداریت به نهێنیه‌کان و هێز و ده‌سه‌ڵاتت له سه‌ر بوونه‌وه‌ره‌کان بمژییێنه تا ئه‌و کاته‌ی که ده‌زانی ژیان بۆ من چاکه و بممرێنه له‌و کاته‌دا که ده‌زانی مردن بۆم چاکتره، په‌روه‌ردگارا داوای ترس و خه‌وفی خۆتت لێده‌که‌م له نادیار و دیاردا، داوای خواویستیتت لێده‌که‌م لێده‌که‌م له کاتی تووڕه‌یی و هێدی بووندا، داوای ناز و نیعمه‌تێکت لێده‌که‌م هه‌رگیز له ناو ناچێت، داوای ئه‌و شتانه‌ت لێده‌که‌م که ده‌بنه مایه‌ی رووناکی و رۆشنی چاوم و هه‌رگیز کۆتاییان پێنایه‌ت و نابڕێن، داوای رازیبوونت لێده‌که‌م له دوای قه‌زا و قه‌ده‌ری خۆت، داوای ژیانێکی پڕ خێر و نیعمه‌تت لێده‌که‌م له پاش مردن. لێت ده‌پاڕێمه‌وه چێژی روانین بۆ رووی پیرۆزت و تامه‌زرۆیی دیدارت بکه‌یته نسیبم، په‌نات پێده‌گرم له زیان گه‌یاندنی هه‌ر زیانمه‌ندێک و فیتنه‌یه‌کی گومڕاکه‌ر. په‌روه‌ردگارا به رازاوه‌یی بڕوا بمانڕازێنه‌وه‌و بمانکه راستڕه‌وانی رێپیشانده‌ر».