«اللهُمَّ رَبَّ جَبْرَائِيلَ، وَمِيكَائِيلَ، وَإِسْرَافِيلَ، فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ، اهْدِنِي لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ، إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ»
{وهو من أدعية استفتاح الصلاة، خاصة في صلاة قيام الليل}
{ويقال عند التباس الحق وورود الشبهة على القلب}
«خوایه گیان ئه‌ی په‌روه‌ردگاری جوبڕه‌ئیل و میکائیل و ئیسڕافیل، ئه‌ی به‌دیهێنه‌ری ئاسمانه‌کان و زه‌وی، زانای نادیارو دیار، تۆ داوه‌ری ده‌که‌ی له نێوان کێشه و گرفتی به‌نده‌کانت، خوایه رێنماییم که به ویستی خۆت بۆ لای ئه‌و رێگه راسته‌ی که خه‌لکی تووشی کێشه‌و ململانێ بوون له سه‌ری، به‌ڕاستی ته‌نها تۆی ئه‌و که‌سه‌ی هه‌ر که‌ست بوێ رێنمایی ده‌که‌ی بۆ رێگه‌ی راست».
ئه‌مه له دوعاکانی ده‌سپێکی نوێژه به‌تایبه‌ت شه‌ونوێژ. هه‌روه‌ها له کاتی روون نه‌بوونی حه‌ق و راستی و دروست بوونی شوبهه و گومان له دڵدا ده‌خوێندرێت