۱٦

«رَبِّ قِنِي عَذَابَكَ يَوْمَ تَبْعَثُ عِبَادَكَ»
{وهو دعاء يُشرع قوله في الصلاة فيقال في السجود أو بعد التشهد الأخير قبل السلام}

«خوایه گیان په‌نام ده له سزای خۆت له‌و رۆژه‌دا که به‌نده‌کانت زیندوو ده‌که‌یته‌وه».

خوێندنی ئه‌م نزایه له نوێژدا شیاوه؛ جا له سه‌جده‌دا یان له پاش ته‌حیاتی کۆتایی و پێش سڵاودانه‌وه

16/16