۱٤
«اللهُمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْمًا كَثِيرًا وَلَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ، فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكَ، وَارْحَمْنِي إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ»
{وهو دعاء يُشرع قوله في الصلاة فيقال في السجود أو بعد التشهد الأخير قبل السلام}
«په‌روه‌ردگارا به‌ڕاستی من سته‌مێکی زۆرو فراوانم له نه‌فسی خۆم کرد، که‌سیش له تاوان خۆش نابێت غه‌یری زاتی تۆ نه‌بێت، که‌واته به لێخۆشبوونی خۆت له من خۆش به‌و به‌زه‌ییت پێمدا بێته‌وه، چونکه به‌ڕاستی لێخۆشبوون و میهره‌بانی تۆ زۆر فراوانه».
خوێندنی ئه‌م نزایه له نوێژدا شیاوه؛ جا له سه‌جده‌دا یان له پاش ته‌حیاتی کۆتایی و پێش سڵاودانه‌وه