۱٦
«لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، سُبْحَانَ اللَّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، وَلَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَاللَّهُ أَكْبَرُ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ»
«هیچ په‌رستراوێک حه‌ق نیه غه‌یری زاتی پاکی خوا نه‌بێت، هاوه‌ڵ و هاوتای نیه، موڵک و ده‌سه‌ڵات و سپاس و ستایش هه‌ر بۆ ئه‌وه و به سه‌ر هه‌موو کار و بارێکدا زاڵ و به ده‌سه‌ڵاته، پاک و بێگه‌ردی بۆ خوا و سپاس و ستایش بۆ ئه‌و زاته، هیچ په‌رستراوێک حه‌ق نیه غه‌یری زاتی پاکی خوا نه‌بێت. به‌ڕاستی خوا له هه‌موو که‌سێک گه‌وره‌تره و هه‌موو هێز و ده‌سه‌ڵاتێک ته‌نها به ویست و خواستی خوای پایه‌به‌رز و گه‌وره‌یه».