٤

(اللَّهُمَّ رَبَّ النَّاسِ أَذْهِبِ البَاسَ، اشْفِ أَنْتَ الشَّافِي، لاَ شِفَاءَ إِلَّا شِفَاؤُكَ، شِفَاءً لاَ يُغَادِرُ سَقَمًا)
{يمسح بيده اليمنى على الألم أوالمريض ويقول الدعاء}

«خوایه گیان ئه‌ی په‌روه‌ردگاری خه‌ڵکی، ئازارو ئێش دوور خه‌ره‌وه‌، شیفا بنێره چونکه هه‌رتۆ شیفاده‌ری، هیچ شیفایه‌ک نیه جگه شیفای تۆ، شیفایه‌ک بنێرێه هیچ نه‌خۆشینێک له‌دوای نه‌مێنێت».

ده‌ستی راستی دێنێت به شوێنی ئازاره‌که‌دا یان به گیانی نه‌خۆشه‌که‌داو نزاکه ده‌خوێنێت.

4/12