«رَبِّ أَعِنِّي وَلاَ تُعِنْ عَلَيَّ، وَانْصُرْنِي وَلاَ تَنْصُرْ عَلَيَّ، وَامْكُرْ لِي وَلاَ تَمْكُرْ عَلَيَّ، وَاهْدِنِي وَيَسِّرِ الهُدَى لِي، وَانْصُرْنِي عَلَى مَنْ بَغَى عَلَيَّ، رَبِّ اجْعَلْنِي لَكَ شَكَّارًا، لَكَ ذَكَّارًا، لَكَ رَهَّابًا، لَكَ مِطْوَاعًا، لَكَ مُخْبِتًا، إِلَيْكَ أَوَّاهًا مُنِيبًا، رَبِّ تَقَبَّلْ تَوْبَتِي، وَاغْسِلْ حَوْبَتِي، وَأَجِبْ دَعْوَتِي، وَثَبِّتْ حُجَّتِي، وَسَدِّدْ لِسَانِي، وَاهْدِ قَلْبِي، وَاسْلُلْ سَخِيمَةَ صَدْرِي»
Робби аъинний, уә лаа туъин ъалаййә уәнсурний уә лаа тансур ъалаййә уәмкур лий, уә лаа тамкур ъалаййә, уәhдиний уә йәссирил hудаа лий, уәнсурний ъаләә ман бағоо ъалаййә. Роббижъалний лака шаккаарон лака заккаарон, лака роhhаабан, лака митуәаъан, лака мухбитан иләйка авуәаhан мунийбаа. Робби тақоббал тавбатий, уәгсил hавбатий, уә ажиб даъуәтий уә саббит hужжатий уә саддид лисааний уәhди қолбий, уәслул сахиймата содрий.
«Раббым, мені қолда, маған қарсы ешкімді қолдама. Маған көмектес, маған қарсы ешкімге көмектеспе! Маған жақсылық жаса, маған зиян тигізбе! Мені тура жолға сал және жолыңды жеңілдет! Мені ренжіткендерге қарсы мені қолда! Уа, Раббым! Мені саған ризашылық білдіретін, сені еске алатын, сенен қорқатын, мойынсұнатын және тәубеге келуші қыл! Уа, Раббым! Менің тәубемді қабыл ал, күнәларымды жу, дұғаларыма жауап бер, дәлелімді күшейт, жүрегімді түзе, тілімді түзе және жүрегімдегі өшпенділікті алып таста!» (Әбу Дауд. Ибн Мәжа. Тирмизи. Хакім)