«اللهُمَّ اقْسِمْ لَنَا مِنْ خَشْيَتِكَ مَا تَحُولُ بَيْنَنَا وَبَيْنَ مَعَاصِيكَ، وَمَنْ طَاعَتِكَ مَا تُبَلِّغُنَا بِهِ جَنَّتَكَ، وَمَنَ الْيَقِينِ مَا تُهَوِّنُ عَلَيْنَا مَصَائِبَ الدُّنْيَا، اللهُمَّ أَمْتِعْنَا بِأَسْمَاعِنَا، وَأَبْصَارِنَا، وَقُوَّتِنَا مَا أَحْيَيْتَنَا، وَاجْعَلْهُ الْوَارِثَ مِنَّا، وَاجْعَلْ ثَأْرَنَا عَلَى مَنْ ظَلَمْنَا، وَانْصُرْنَا عَلَى مَنْ عَادَانَا، وَلَا تَجْعَلْ مُصِيبَتَنَا فِي دِينِنَا، وَلَا تَجْعَلِ الدُّنْيَا أَكْثَرَ هَمِّنَا، وَلَا مَبْلَغَ عِلْمِنَا، وَلَا تُسَلِّطْ عَلَيْنَا مَنْ لَا يَرْحَمُنَا»
Аллоhумма аксим ләнәә мин хошйәтика маа таhуулу байнанаа уә байна маъаасийка, уә мин тооъатика маа тубаллигунаа биhии жаннатак, уә минал йәқийни маа туhаввину биhии ъалайнаа масооибад дунййә, уә маттиънаа би асмааъинаа уә абсооринаа уә кувуәатина маа аhйәйтанаа. Уәжъалhул уәариса миннаа. Уәжъал са’ронаа ъаләә ман золаманаа. Уәнсурнаа ъаләә ман ъаадаана. Уә лаа тажъал мусийбатанаа фий дийнинаа. Уә лаа тажъалид дунйаа акбаро hамминаа уә лаа маблағо ъилминаа. Уә лаа тусаллит ъалайнаа ман лаа йәрhамунаа.
«Уа, Құдайым! Бізге Өзіңе қарсы күнә жасаудан сақтайтын Өз қорқынышыңды бер! Бізді жұмағыңа апаратын мойынсұну сипатын бер! Бізге әлемдегі қиындықтарды жеңілдететін айқын сенім бер! О Құдайым-ай! Бізді тірі қалдырған кезде, бізге көзімізді, құлағымызды, күшімізді және денсаулығымызды бер және оларды біздің ұрпақтарымызға мұра ет! Бізге қиянат жасағандардан өшімізді алып бер! Бізге жауларымызға қарсы көмектес! Бізді дінде жеңілушілердің қатарына қоспа! Бұл дүниелік өмірді біздің біліміміздің шегі мен ең үлкен қайғымызға айналдырма! Бізге мейірімсіз адамдарды бізге патша қылма!» (Ибн Маажа. Ахмад. Хаким)”