﴿اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاءُ وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ٢٦ تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الَمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَتَرْزُقُ مَن تَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَاب﴾
{آيتان من سورة آل عمران آية (٢٦-٢٧)، وفي أول الآية الأولى حُذفت كلمة (قل) عمدًا للإشارة إلى بداية الدعاء.}
ئاللاھۇممە مالىكەل مۇلكى تۇئتىل مۇلكە مەن تەشائۇ ۋە تەنزىئۇل مۈلكە مىممىن تەشائۇ ۋە تۇئىززۇ مەن تەشائۇ ۋە تۇزىللۇ مەن تەشائۇ، بىيەدىكەل خەيرۇ ئىننەكە ئەلا كۇللى شەيئىن قەدىير، تۇلىجۇل لەيلە پىننەھارى ۋە تۇلىجۇن نەھارە پىل لەيلى ۋە تۇخرىجۇل ھەييە مىنەل مەييىتى ۋە تۇخرىجۇل مەييىتە مىنەل ھەييى ۋە تەرزۇقۇ مەن تەشائۇ بىغەيرى ھېساب.
تەرجىمىسى: «پادىشاھلىقنىڭ ئىگىسى بولغان ئى ئاللاھ! خالىغان ئادەمگە پادىشاھلىقنى بېرىسەن، خالىغان ئادەمدىن پادىشاھلىقنى تارتىپ ئالىسەن، خالىغان ئادەمنى ئەزىز قىلىسەن،خالىغان ئادەمنى خار قىلىسەن، ھەممە ياخشىلىق(نىڭ خەزىنىسى يالغۇز) سېنىڭ قولۇڭدىدۇر. سەن ھەقىقەتەن ھەممىگە قادىرسەن، كېچىنى كۈندۈزگە كىرگۈزىسەن، كۈندۈزنى كېچىگە كىرگۈزىسەن، (شۇنىڭ بىلەن كېچە- كۈندۈزنىڭ ئۇزۇن- قىسقا بولۇشى پەسىللەر بويىچە نۆۋەتلىشىپ تۇرىدۇ)، جانلىقنى جانسىزدىن چىقىرىسەن، جانسىزنى جانلىقتىن چىقىرىسەن، ئۆزەڭ خالىغان كىشىگە ھەددى-ھېسابسىز رىزىق بېرىسەن.» [سۈرە ئال-ئىمران 26-27-ئايەتلەر].
(يۇقىرىدىكى ئىككى ئايەت ئالى ئىمران سۈرىسىدىكى 26-27-ئايەتلەر بولۇپ، ئەۋۋەلكى ئايەتنىڭ بىشىدىكى «ئېيتقىن» دېگەن سۆز دۇئانىڭ باشلىنىشىغا ئىشارەت قىلىنىپ قەستەن يېزىلمىدى).