٦
«رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ مِلْءُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، وَمِلْءُ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ، أَهْلَ الثَّنَاءِ وَالْمَجْدِ، أَحَقُّ مَا قَالَ الْعَبْدُ، وَكُلُّنَا لَكَ عَبْدٌ: اللهُمَّ لَا مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلَا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلَا يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ»
ای پروردگاریم! حمد وثنا سنگا خاص دور، انه شونداغ ثنا که آسمانلرویرنی تولدیرادیگان وسن خوهلادیگان، الهیم، سن اوزینگ تعریف لرصاحبی وعظمت لیک ذات دورسن، الهیم! سن اوزینگ بنده لارینگنی تعریف لریغه مستحق دورسن، بیزلرهمه میزسنی بنده نگ میز، نرسه نی که سن عطا قیلسنگ هیچ بیرقیتره دیگان ذات یوق ونرسه نی که سن منع قیلسنگ هیچ بیربیرادیگان ذات یوق. الهیم! هیچ بیربای ومالدارنی سرمایه سی اونی سندن بی نیازقیلالمس وسنی برابرینگه اونگا نفع یتکوزآلمس».