٤

(اللَّهُمَّ رَبَّ النَّاسِ أَذْهِبِ البَاسَ، اشْفِ أَنْتَ الشَّافِي، لاَ شِفَاءَ إِلَّا شِفَاؤُكَ، شِفَاءً لاَ يُغَادِرُ سَقَمًا)
{يمسح بيده اليمنى على الألم أوالمريض ويقول الدعاء}

«ای الله، ای آدم لرپروردگاری، درد وکسل لیک نی یوقتگیل، شفابيرسن اوزینگ شفا بیرادیگن ذاتدورسن، سنی شفانگدن باشقه هیچ بیرشفایوق، کسل نی باد وبودی قالمیدورگان شفا بولسین».

(اونگ قولی بیلن درد جاینی یا کسل انسان نی اوشلاب بودعاء نینگ اوقویدی.)

4/12