«اللهُمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ وَرَبَّ الْأَرْضِ وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، رَبَّنَا وَرَبَّ كُلِّ شَيْءٍ، فَالِقَ الْحَبِّ وَالنَّوَى، وَمُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْفُرْقَانِ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْءٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهِ، اللهُمَّ أَنْتَ الْأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الْآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الْبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْءٌ، اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ، وَأَغْنِنَا مِنَ الْفَقْرِ»
“Эй Аллоҳ, Парвардигори осмонҳо ва Парвардигори замин ва Парвардигори Арши бузург, Парвардигори мо ва Парвардигори ҳама чиз, шикофандаи дона ва ҳаста ва нозилкунандаи Тавроту Инҷил ва Фурқон (Қуръон)! Ба Ту паноҳ металабам аз бадии ҳама чиз, ки пешонии ӯ дар дасти Туст. Эй Аллоҳ! Ту аввал ҳастӣ, пеш аз Ту чизе нест ва Ту охир ҳастӣ, баъд аз Ту чизе нест ва зоҳиру ошкор ҳастӣ, ва ҳеҷ чизе ошкортар аз Ту нест, ва Ту пинҳон ҳастӣ, ҳеҷ чизе пинҳонтар аз Ту нест. Қарзҳои моро бипардоз ва моро аз фақру нодори бениёз бигардон”.