بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ﴿قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ١ اللَّهُ الصَّمَدُ ٢ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ٣ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ ٤﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ١ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ ٢ وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ٣ وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ٤ وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ٥﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ١ مَلِكِ النَّاسِ ٢ إِلَهِ النَّاسِ ٣ مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ٤ الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ٥ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ ٦﴾
قراءة سورة الإخلاص والمعوذتين ثم النفث باليدين ومسح موضع الألم ويفعل ذلك ۳ مرات
Сураи Ихлос ва Муъавизатайнро (Сураи Фалақ ва сураи Нос) хонда дар дасташ пуф мекунад ва бо дастонаш ҷои дардро мешакад.
Инро 3 бор такрор мекунад.
* (Бигӯ: «Ӯст Худои якто, (1) Худое, ки дар ҳоҷат ба Ӯ рӯ кунанд, (2) на зоида аст, ва на зоида шуда (3) ва на ҳеҷ кас ҳамтои Ӯст!) (4) [Ихлос: 1-4].
* (Бигӯ: Ба Парвардигори субҳгоҳ паноҳ мебарам, (1) аз шарри он чӣ офаридааст (2) ва аз шарри шаби торик чун дарояд (3) ва аз шарри ҷодӯгароне, ки дар гиреҳҳо афсун медаманд (4) ва аз шарри ҳасӯд чун ҳасад мекунад!(5)) [Фалақ: 1-5].
* (Бигӯ: Ба Парвардигори мардум паноҳ мебарам, (1) Фармонравои мардум, (2) Худои мардум, (3) аз шарру васвасагари пинҳоншаванда, (4) он кӣ дар дилҳои мардум васваса мекунад, (5) хоҳ аз ҷинниён бошад ё аз одамиён!(6)) [Нос: 1-6].