﴿اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاءُ وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ٢٦ تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الَمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَتَرْزُقُ مَن تَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَاب﴾
{آيتان من سورة آل عمران آية (٢٦-٢٧)، وفي أول الآية الأولى حُذفت كلمة (قل) عمدًا للإشارة إلى بداية الدعاء.}
(Allahumme maalikel-mulki, tu’til-mulke men teshaa’u, we tenzi’ul-mulke mimmen teshaa’u, we tu’izzu men teshaa’u, we tudhil-lu men teshaa’u, bi jedikel-khajr, inneke alaa kul-li shej’in kadiir.” Tuulixhul-lejle fin-nehaari we tulixhun-nehaare fil-lejli we tukhrixhul-hajje minel-mejjiti we tukhrixhul-mejjite minel-hajji we terzuku men teshaa’u bi ghajri hisaab.(
(“O Allah, Sundues i çdo sendi, Ti ia jep pushtetin atij që do, Ti ia heq pushtetin atij që do, e lartëson atë që do dhe e përul atë që do. E mira është në Dorën Tënde, vërtet, Ti je i Plotfuqishëm për çdo gjë” (26) Ti e bën që nata të futet në ditë dhe dita të futet në natë, Ti nxjerr nga i vdekuri të gjallin dhe nga i gjalli të vdekurin dhe Ti e begaton pa masë atë që do.") (Kur’an 2: 26-27)
Dy ajete (26 dhe 27) nga Surja Al Imraan, në fillim të ajetit të parë është hequr fjala ‘thuaj’ me qëllim që të fillohet nga aty ku fillon lutja.