«رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ مِلْءُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، وَمِلْءُ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ، أَهْلَ الثَّنَاءِ وَالْمَجْدِ، أَحَقُّ مَا قَالَ الْعَبْدُ، وَكُلُّنَا لَكَ عَبْدٌ: اللهُمَّ لَا مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلَا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلَا يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ»
(Rabbenaa lekel-hamdu mil’es-semaawaati we mil’el erdi, we maa bejne humaa, we mil’e maa shi’te min shej’in ba’du. Ehleth-thenaai wel-mexhdi, ehakku ma kaalel ‘abdu, we kul-luna leke ‘abdun. Allahumme laa maani’a limaa a’tajte, we laa mu’tije limaa mena’te we laa jenfe’u dhel xheddi minkel xheddu.)
(Zoti ynë, ty të takon falënderimi, aq falënderim sa plot qiejt, sa plot toka e ç’ka ndërmjet tyre dhe sa plot gjithçkaje tjetër që Ti dëshiron! O i Denji për lavde e madhështi! Fjala më e drejtë që robi thotë, dhe të gjithë ne jemi robërit e Tu. ‘Askush s’mund të ndalë atë që jep Ti, dhe askush s’mund të japë atë që Ti e ndal; dhe të pasurit apo njeriut me pozitë nuk mund t’i bëjë dobi tek Ti pasuria a pozita, por i bën dobi veçse puna e mirë.)