«اللَّهُمَّ إِنِّي عَبْدُكَ ابْنُ عَبْدِكَ ابْنُ أَمَتِكَ نَاصِيَتِي بِيَدِكَ مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ، أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِي كِتَابِكَ أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَدًا مِنْ خَلْقِكَ أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ رَبِيعَ قَلْبِي وَنُورَ صَدْري وَجِلَاءَ حُزْنِي وَذَهَابَ هَمِّي»
{وهو دعاء الهم والحزن}
یا اللہ! میں تیرا بنداآں، تے میں تیرے بندے دا بیٹا آں، تیری بندی دا بیٹا آں، میرا متھا تیرے ہتھ وچ اے، میرے بارے تیرا فیصلہ چلدا اے، میرے بارے انصاف اوہی اے جیہڑا تیرا فیصلہ ہووے، میں تیرے کولوں تیرے ہر اوس اسم دے نال منگداں جیہڑا تیرا نام اے، جِہدے نال توں اپنا نام رکھیا اے، یا فیر جنہوں توں اپنی کتاب وچ نازل کیتا یا فیر اپنی مخلوق وچوں کسے نوں اوہ سکھایا یا فیر علمِ غیب وچ توں اوہنوں اپنے کول اپنے لئی خاص کر کے رکھیا ، کہ توں قرآن نوں میرے دل دی بہار بنا دے، تے اوہنوں میری اَکھ دا نور بنا دے، میرے غم نوں ہٹان والا تے میری پریشانی نوں دور کرن والا بنا دے۔
ایہہ پریشانی تے غم دی دعا اے