۱٧

«اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ، وَعَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ، وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ، وَبَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ، وَقِنِي شَرَّ مَا قَضَيْتَ، إِنَّكَ تَقْضِي وَلَا يُقْضَى عَلَيْكَ، إِنَّهُ لَا يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ، وَلَا يَعِزُّ مَنْ عَادَيْتَ، تَبَارَكْتَ رَبَّنَا وَتَعَالَيْتَ»

یا اللہ! جنہاں لوکاں نوں توں ہدایت دتی، اوہناں دے نال شامل کر کے مینوں وی ہدایت دے، توں جنہاں لوکاں نوں عافیت دتی، اوہناں دے نال شامل کردیاں ہویاں مینوں وی عافیت دے، جنہاں لوکاں دا توں نگران بنیا، اوہناں دے نال میرا وی نگران بن، جو کچھ توں دتا اے اوہدے وچ توں میرے لئی برکت پیدا کر دے، تے جو کچھ توں فیصلہ کیتا اے اوہدے شر توں مینوں بچا، فیصلہ توں ای کرنا اے، تیرے خلا ف فیصلہ نئیں کیتا جا سکدا، جنہوں توں دوست بناوے اوہ ذلیل نئیں ہندا ، جِہدے نال توں دشمنی رکھیں اوہ عزت والا نئیں ہو سکدا، ساڈیا ربا! توں برکت والا تے بلند و بالا ایں۔

17/19