٦
«رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ مِلْءُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، وَمِلْءُ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ، أَهْلَ الثَّنَاءِ وَالْمَجْدِ، أَحَقُّ مَا قَالَ الْعَبْدُ، وَكُلُّنَا لَكَ عَبْدٌ: اللهُمَّ لَا مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلَا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلَا يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ»
"ساڈیا ربا! ساریاں تعریفاں تیرے لئی نیں، آسماناں تے زمین بھر کے، تے اوس دے بعد ہر اوہ چیز بھر کے جنہوں توں چاہویں، اے ثناء تے عظمت دے لائق ذات، تےبندہ جو کچھ کہندا اے اوہدی سب توں زیادہ حق دار ذات! اسی سارے تیرے بندے آں، اے اللہ! توں جو کچھ دے دینداں ایں اوہنوں کوئی روک نئیں سکدا ، تے جس چیز نوں توں نئیں دیندا اوہنوں کوئی دے نئیں سکدا، تیرے سامنے کسی مالدار نوں اوہدی مالداری کوئی فائدہ نئیں دیندی"۔