۱٩
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَنَّ لَكَ الْحَمْدُ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْمَنَّانُ، بَدِيعُ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ، يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ»
{ورد في الحديث أن هذا الدعاء هو اسم الله الأعظم الذي إذا دُعي به أجاب وإذا سُئل به أعطى}
اے اللہ! میں ایس گل نال تیرے کولوں منگنا کہ ساریاں تعریفاں تیرے لئی نیں، تیرے توں علاوہ کوئی معبود نئیں، توں بہت ای احسان کرن والا ایں تے آسماناں تے زمین نوں پیدا کرن والا ایں۔ اے عظمت و اکرام والیا، اے حی و قیوم!
(حدیث وچ آیا اے کہ ایہہ دعا اللہ دا اسمِ اعظم اے جِہدے نال جدوں اوہدے کولوں دعا کیتی جاندی اے تے اوہ ایہنوں قبول کردا اے تے جدوں اوہدے توں ایہدے نال منگیا جاندا اے توں اوہ عطا کر دا اے)