۱٨
«اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لاَ إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، خَلَقْتَنِي وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوءُ لَكَ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي، فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ»
یا اللہ! توں میرا رب ایں، تیرے سوا کوئی معبود نئیں، توں مینوں پیدا کیتا، تے میں تیرا بندا آں، میں جتھوں تک میرے کولوں ہو سکدا اے تیرے نال کیتے عہد، تے تیرے نال کیتے وعدے دا پابند آں۔ میں جو کچھ بُرائی کیتی اے، اوہدے شر توں میں تیری پناہ منگنا، میرے اُتے تیرا جو احسان اے، میں اوہنوں تسلیم کرداں، تے میں تیرے سامنے اپنے گناہ دا اعتراف کرداں، توں بس مینوں بخش دے، تیرے سوا کوئی وی گناہواں دی بخشش نئیں کر سکدا۔