﴿اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاءُ وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ٢٦ تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الَمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَتَرْزُقُ مَن تَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَاب﴾
{آيتان من سورة آل عمران آية (٢٦-٢٧)، وفي أول الآية الأولى حُذفت كلمة (قل) عمدًا للإشارة إلى بداية الدعاء.}
អល់ឡហ៊ុមម៉ា ម៉ាលីកាល់មុលគី ទុទិលមុលកា ម៉ាន់តាសាក វ៉ាតាន់ហ្ស៊ីអ៊ុលមុលកា មិមម៉ាន់តាសាក វ៉ាទូអ៊ិហ្សហ្ស៊ូ ម៉ាន់តាសាក វ៉ាទូហ្ស៊ិលលូ ម៉ាន់តាសាក ពីយ៉ាទីកាល់ ខ័យរូ អ៊ិនណាកាអាឡើ គុលលីស្ហៃអ៊ិនក៏ទៀរ ទូលីជុលឡៃឡើ ហ្វ៊ិនណាហារី វ៉ាទូលីជុនណាហារី ហ្វ៊ិលឡៃលី វ៉ាទួខរីជុលហៃយ៉ា មីណាល់ម៉ៃយីទី វ៉ាទួខរីជុលម៉ៃយីទី មីណាល់ហៃ វ៉ាតើរហ្ស៊ូគូ ម៉ាន់តាសាអ៊ូ ពីហ្គ័យរី ហ៊ីសាប
“ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោលថាៈ ឱអល់ឡោះជាអ្នកដែលគ្រប់គ្រងអំណាចទាំងអស់! ទ្រង់ប្រទានអំណាចចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា និងដកហូតអំណាចវិញពីជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា។ ហើយទ្រង់ប្រទានកិត្ដិយសចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា និងធ្វើឱ្យអាប់ឱនកិត្ដិយសចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា។ ប្រការល្អទាំងឡាយស្ថិតនៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ទ្រង់។ ពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់មានអានុភាពលើអ្វីៗទាំងអស់។ ទ្រង់បញ្ចូលពេលយប់ទៅក្នុងពេលថ្ងៃ ហើយបញ្ចូលពេ ថ្ងៃទៅក្នុងពេលយប់។ ហើយទ្រង់បពោ្ចញរបស់រស់ពីរបស់ស្លាប់(ឧ. បពោ្ចញកូនមាន់ពីពងមាន់) ហើយទ្រង់បពោ្ចញរបស់ស្លាប់ពីរបស់រស់(ឧ.បពោ្ចញពងមាន់ពីមេមាន់) ហើយទ្រង់ប្រទានលាភសក្ការៈចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនាដោយគ្មានកំណត់ឡើយ”។
អាយ៉ាត់ពីរនៅក្នុងស៊ូរ៉ោះ អាលី អ៊ិមរ៉ន (២៦ ២៧)។ នៅខាងដើមនៃអាយ៉ាត់ទីមួយ(អាយ៉ាត់ទី២៦) គេលុបពាក្យ (ចូរអ្នកពោលចុះ) ចោល ដើម្បីជាការបញ្ជាក់ពីការចាប់ផ្តើមសុំទូអា។