«اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ، وَعَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ، وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ، وَبَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ، وَقِنِي شَرَّ مَا قَضَيْتَ، إِنَّكَ تَقْضِي وَلَا يُقْضَى عَلَيْكَ، إِنَّهُ لَا يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ، وَلَا يَعِزُّ مَنْ عَادَيْتَ، تَبَارَكْتَ رَبَّنَا وَتَعَالَيْتَ»
«بار الها، مرا از زمره‌‌ی کسانی قرار بده که آنها را هدايت کرده‌‌ای؛ و مرا از جمله‌‌ی کسانی قرار بده که آنان را عافيت و سلامتی داده‌‌ای؛ و مرا جزء آنانی قرار بده که خود امورشان را به عهده گرفته‌‌ای و در آنچه به من ارزانی داشته‌‌ای، برکت بده و مرا از شرّ آنچه مقدّر کرده‌‌ای حفظ بفرما؛ چون تو قضاوت می‌‌کنی و مورد قضاوت قرار نمی‌‌گیری؛ براستی کسی را که تو امورش را بر عهده گرفته‌‌ای، خوار و زبون نمی‌‌شود. و کسی را که تو با او دشمنی کنی، عزت نمی‌‌یابد؛ پروردگارا، خیر و برکات تو بسیار است و خود بسیار بلندمرتبه».