٢۱

«سُبْحَانَ ذِي الْجَبَرُوتِ وَالْمَلَكُوتِ وَالْكِبْرِيَاءِ وَالْعَظَمَةِ»

«تسبيح و تقديس ذاتی را سزاست که صاحب قدرت و عظمت، عزت و بزرگواری، تسلط و چيرگی، ملک و پادشاهی و نخوت و بزرگی است».

21/24