۱٨
«اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لاَ إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، خَلَقْتَنِي وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوءُ لَكَ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي، فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ»
«بارالها! تو پروردگار منی، جز تو معبود برحقی وجود ندارد، تو مرا آفريده‌ای و من بنده تو هستم. و من بر پيمان و وعده‌ی تو تا حد توان، استوارم و پایدارم. از بدی كارهایی كه انجام داده‌ام به تو پناه می‌برم. و به نعمت‌هايی كه به من ارزانی داشته‌ای و گناهانی كه انجام داده‌ام اعتراف می‌كنم. پس مرا مغفرت كن زيرا كسی جز تو گناهان را نمی‌بخشد».