٤
چهارم: الله متعال از توبه‌‌ی تو و روی آوردنت به او خوشحال می‌‌شود، هرچند با گناهانی که داشته‌‌ای از او دور باشی؛ بنابراین نباید اجابت را بعید بدانی یا از رحمت او نا امید شوی؛ بلکه با توبه‌‌ی خود خوشحالی او و روی آوردن خود به او را به خاطر بیاور – هرچند او بی‌‌نیاز است – این را که می‌‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً» [زمر: ۵۳] «قطعا الله همه‌‌ی گناهان را می‌‌بخشد» در ذهن داشته باش و اینکه می‌‌فرماید: (وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ) [بقره: ۱٨۶] «هرگاه بندگانم درباره‌‌ی من از تو بپرسند، [به آنان بگو] من نزدیکم و دعای دعاکننده را ـ هنگامی که مرا بخوانَد ـ اجابت می‌کنم».