٥

(بِسْمِ اللَّهِ، تُرْبَةُ أَرْضِنَا، بِرِيقَةِ بَعْضِنَا، يُشْفَى سَقِيمُنَا، بِإِذْنِ رَبِّنَا)
{يضع من ريق نفسه على أصبعه ثم يضعه على التراب ثم يمسح به موضع الألم أوالجرح ويقول الدعاء}

«بيمارمان با اين خاک (که) با آب دهانِ يکی از ما (آغشته است)، به فرمان پروردگارمان بهبود می‌‌يابد».

(از آب دهانش بر انگشتش قرار داده، آنگاه انگشتش را بر خاک گذاشته و پس از آن محل درد یا زخم را لمس نموده و این دعا را می‌‌خواند.)

5/12