٤

(اللَّهُمَّ رَبَّ النَّاسِ أَذْهِبِ البَاسَ، اشْفِ أَنْتَ الشَّافِي، لاَ شِفَاءَ إِلَّا شِفَاؤُكَ، شِفَاءً لاَ يُغَادِرُ سَقَمًا)
{يمسح بيده اليمنى على الألم أوالمريض ويقول الدعاء}

«بار الها ای پروردگار مردم، بیماری و درد را از بین ببر؛ شفا بده که شفادهنده تویی؛ شفایی جز شفای تو نیست؛ شفایی که هیچ بیماری را باقی نمی‌‌گذارد».

(با دست راستش محل درد یا بیمار را لمس می‌‌کند و دعا را می‌‌خواند.)

4/12