٢

(أَمْسَيْنَا وَأَمْسَى الْمُلْكُ لِلَّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، اللَّهُمَّ إِنِّي أسْأَلُكَ خَيْرِ مَا فِي هَذَه الْليلة، وَخَيْر مَا بعدِها، وَأَعُوذُ بِك مِنْ شَرِّ مَا فِي هَذه الليلة، وَشَر مَا بَعْدِها، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ، وَالْهَرَمِ، وَسُوءِ الْكِبَرِ، وَفِتْنَةِ الدُّنْيَا، وَعَذَابِ الْقَبْر)

«شب نمودیم درحالی‌‌که پادشاهی برای الله است؛ حمد و ستایش برای اوست؛ معبود بر حقی جز او نیست، یکتاست و شریکی ندارد؛ بار الها، از تو خیر و خوبی این روز را می‌‌خواهم و خیر و خوبی بعد از آن را؛ و به تو پناه می‌‌آورم از شر و بدی این روز و شر بعد از آن؛ بار الها، از کسالت و تنبلی به تو پناه می‌‌آورم و از پیری و فرتوتی و تکبر و فتنه‌‌ی دنیا و غذاب قبر».

2/12