۳
(اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ خَلَقْتَنِي، وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوءُ لَكَ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي فَإِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ)
«بار الها، تو پروردگار منی، معبود بر حقی جز تو نیست، تو مرا خلق نمودی و من بنده‌‌ی تو هستم و به اندازه‌‌ی توانم بر عهد و پیمان و وعده‌‌ی تو می‌‌باشم؛ به تو پناه می‌‌آورم از شر و بدی آنچه انجام دادم؛ به نعمتت بر من اعتراف می‌‌کنم و نزد تو به گناهم اعتراف دارم؛ پس مرا بیامرز و ببخش که کسی جز تو گناهان را نمی‌‌بخشد».