«وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا، وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ، إِنَّ صَلَاتِي، وَنُسُكِي، وَمَحْيَايَ، وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، لَا شَرِيكَ لَهُ، وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ، اللهُمَّ أَنْتَ الْمَلِكُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، أَنْتَ رَبِّي، وَأَنَا عَبْدُكَ، ظَلَمْتُ نَفْسِي، وَاعْتَرَفْتُ بِذَنْبِي، فَاغْفِرْ لِي ذُنُوبِي جَمِيعًا، إِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ، وَاهْدِنِي لِأَحْسَنِ الْأَخْلَاقِ لَا يَهْدِي لِأَحْسَنِهَا إِلَّا أَنْتَ، وَاصْرِفْ عَنِّي سَيِّئَهَا لَا يَصْرِفُ عَنِّي سَيِّئَهَا إِلَّا أَنْتَ، لَبَّيْكَ وَسَعْدَيْكَ وَالْخَيْرُ كُلُّهُ فِي يَدَيْكَ، وَالشَّرُّ لَيْسَ إِلَيْكَ، أَنَا بِكَ وَإِلَيْكَ، تَبَارَكْتَ وَتَعَالَيْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ»
{وهو من أدعية استفتاح الصلاة، خاصة في صلاة قيام الليل}
“Wadžžahtu wadžhi lillädhi faTara-ssämääwääti wal-arDa häniifan. Wa mää änä min al-mušrikiin. Inna Salaati wa nusuki wa mäHyääyä wa mämääti lilläähi rabbil-‘aalamiin. Lää šäriika läh. Wa bidhäälikä umirtu wa änä min äl-muslimiin. Allaahumma äntä äl-mälik lää iläähä ilää äntä, äntä rabbii, wa änä ‘abduka, Zalamtu näfsi wa-‘taraftu bidhänbii, faghfir lii dhunuubii džamii’an. Innahu lää yaghfiru ädh-dhunuubä illä änt. Wahdinii li-äHsäni-l-akhlaaq lää yähdii li-äHsänihää illä änt. WaSrif ‘anni säijji`ähää lää yaSrifu ‘annii säijji`ähää illä änt. Läbbeika wa sa’deik, wal-khairu kulluhu fii yädeik. Waš-šarru leisa ileik. Änä bikä wa ileik. Tabaarakta wa ta’aaleit, astaghfiruka wa atuubu ileik.”
“Ma olen pööranud oma näo ainujumala kummardajana Tema poole, kes on loonud taevad ja maa ja ma ei ole ebajumalakummardajate hulgast. Tõesti, minu palvus, minu ohverdamine, minu elu ja minu surm on Allahile, maailmade Issandale, kel ei ole ühtegi partnerit. Sedasi on mind kästud ja ma olen moslemite hulgast. Oo Allah, Sa oled Kuningas; ei ole teist (kummardamist väärivat) jumalat peale Sinu; Sa oled mu Issand ja ma olen Sinu sulane. Ma olen teinud enda vastu ülekohut ja ma tunnistan oma pattu, nii et andesta mulle kõik minu patud; tõesti, keegi ei andesta patte peale Sinu. Ja juhata mind parimate kommete juurde ja keegi ei juhata neist parimate juurde peale Sinu. Ja hoia minust eemal neist (kommetest) halvad ja keegi ei hoia minust eemale neist (kommetest) halbu peale Sinu. Siin ma olen sõnakuulelikkusega Sinule, tee meid korduvalt õnnelikuks. Kogu hea on Sinu kätes ja kurjus ei ole Sinule omistatud. Ma otsin Sinus kaitset ja pöördun Sinu poole. Sa oled õnnistatud ja ülistatud. Ma palun Sinult andestust ja pöördun patukahetsuses Sinu poole.”
(See on üks duaadest mida loetakse palvet alustades, eriti ööpalvuse puhul.)